Z cyklu: „Pióro pamięci. Ocalić od zapomnienia. Wspominamy Janusza Wójcika” cz. 1

Istnieje w tym świecie coś, co nie umiera, co jest trwałe i pozostaje po człowieku w chwili jego odejścia. To pamięć, a konkretniej jej pielęgnowanie o osobach, których nie ma już wśród nas. W naszym nowym cyklu spróbujemy ocalić od zapomnienia pióro śp. Janusza Ireneusza Wójcika, który przeniósł się za niebieską bramę, po ciężkiej chorobie, 28 października br.

Ostatnim z marzeń była publikacja wierszy z najnowszego tomu „Wiersze wybrane” na łamach naszego portalu i gazety

Jednym z ostatnich marzeń śp. Janusza była publikacja wierszy z jego najnowszego tomu „Wiersze wybrane” (Wrocław, 2020) na łamach Głosu Powiatu. Teraz dzięki życzliwości i nieocenionej pomocy Pani Romany Więczaszek z Klubu Literackiego „Brzeg” oraz rodziny zmarłego, którzy chętnie przekazują nam materiały pozostałe po śp. Januszu Ireneuszu Wójciku, staje się to możliwe. Publikujemy wybrane wiersze jego autorstwa, które przybliżają postać Autora.

Do Brzeskiej Madonny

mojej mamie Helenie

tuląc dzieciątko

darowałaś w ramionach

schronienie

wspomnij też o mnie

gdy stoję przed Tobą

prosząc zmiłowania

bo od kogo czekać

jak nie od Matki

coraz bardziej samotny

choć w tłumie ludzi

modlę się do Ciebie

litania trosk

na kamienne policzki

uroniłaś łzy

opłakując pisklęta

wyrzucone z gniazda

przez ten wiatr

zacinający w oczy

piachem gościńców

strugami deszczu

przenikający chłodem

dzień po dniu

cóż warte jest życie

bez wiary i miłości

Matko smutnego oblicza

matko z Jasnej i Ostrej

do której na kolanach

po miłosierdzie

przychodzą żebracy

daruj strapionemu

choć jeden uśmiech

a przyniosę Ci w darze

votum wiersza szczerozłote

cóż mogłem uczynić

a czego nie uczyniłem

Łaskawa Pani

nie czekając zapłaty

podniosłem pisklęta

nakarmiłem sierotę

wiem to zbyt mało

za moje przewiny

ale w ciemnościach

nawet łotra wysłuchano

ze wzgórza Golgoty

Janusz Wójcik

Pielgrzym

Skały mchem porastają

wiatr zasypuje kości

a na szlaku pustynnym

głos z ciemności woła

– Panie gdzie jesteś

wędrowałeś do Indii do Tybetu

albo może Tybet Indie przyszły

do Betlejem z Trzema Mędrcami

ze wschodu

niewiele wiem o synu cieśli

księgi przemilczały lata młodości

skąd pewność czy świadectwo

nie padło łupem legionu fałszerzy

ile zapomniano na początku

a co ukrył skryba

powiedziałeś – jam zwyciężył

ale świat zwodzi obiecuje za pokłon

szczęście na ziemi ty zaledwie latarkę

idę ku światłu przez katakumby

spraw abym nie pragnął

daj mi wody ze studni Jakuba

Janusz Wójcik

Janusz Ireneusz Wójcik – urodził się 2 czerwca 1961 roku we Wrocławiu. Ukończył studia podyplomowe w zakresie samorządu na Uniwersytecie Wrocławskim i zarządzania kulturą na Uniwersytecie Jagiellońskim. Był nie tylko doświadczonym samorządowcem, ale także człowiekiem kultury, poetą. Przez trzydzieści lat organizował Najazd Poetów na Zamek Piastów Śląskich w Brzegu, a przez szesnaście – Wojewódzki Konkurs Poezji Patriotycznej i Religijnej im. ks. ppłk. Zbigniewa Stefaniaka pod hasłem „Fides et Patria”, czyli „Wiara i Ojczyzna”. Organizował również Polonijny Festiwal Polskiej Piosenki, na który zjeżdżali polonusi z przeróżnych zakątków świata. Autor wielu zbiorów poetyckich m.in. „Brzeg czasu”, „Opisanie świata”, czy „A fény kertésze” (Ogrodnik światła) i wydanego tuż przed śmiercią tomu „Wiersze wybrane”. Janusz Ireneusz Wójcik był również Dyrektorem Brzeskiego Centrum Kultury, a także Dyrektorem Wydziału Kultury, Sportu i Turystyki Urzędu Marszałkowskiego Województwa Opolskiego oraz doradcą marszałka województwa. W 2018 roku został Przewodniczącym Rady Miejskiej Brzegu kadencji 2018-2023. Prowadził brzeskie studio Radia Opole, które pomagało podczas powodzi w 1997 roku. Za swoją działalność był wielokrotnie nagradzany i odznaczany przez organizacje kombatanckie, kresowe, wojewodę opolskiego, Nową Trybunę Opolską, Prezydenta RP i ministra kultury. Wieloletni Przewodniczący Rady Nadzorczej Spółdzielni Mieszkaniowej „Piast”, gdzie dopilnował m.in. pomyślnego zakończenia inwestycji mieszkaniowych przy ul. Słowackiego. 20 sierpnia 2018 roku uroczyście nadano mu tytuł Honorowego Obywatela Miasta Székesfehérvár na Węgrzech, gdzie od ponad 20 lat był zaangażowany w popularyzowanie wspólnych wątków historycznych polsko-węgierskich, jak i tych bardziej współczesnych, związanych ze współpracą samorządów opolskich z komitatem Fejér, z miastem Székesfehérvár.